Mężczyzna jest przekonany, że jego badania "bez wątpienia" dowodzą istnienia życia po śmierci. "Byłem sceptyczny w tej sprawie, ale w obliczu przytłaczających dowodów doszedłem do wniosku, że z pewnością istnieje życie pozagrobowe" - poinformował. Chociaż każdy przypadek NDE jest inny, doktor zauważył kilka wspólnych wzorców. Myślę, że skoro tak dużo w naszej mentalności zależy od nastawienia do śmierci to chyba warto mieć realistyczne spojrzenie na to czym ona jest i czy jest coś po niej. Jeśli spojrzeć na racjonalne argumenty przeciwko życiu po smierci to osobiście zawęziłbym je do następujących: Świadomość nie jest możliwa bez pracy mózgu. Już wiesz, jaki jest czas na otwarcie testamentu po śmierci spadkodawcy. Teraz przedstawimy terminy, w których należy złożyć następujące dokumenty: oświadczenie o odrzuceniu spadku składa się po zapoznaniu z majątkiem spadkowym, by uniknąć obowiązku spłacania długów pozostawionych przed spadkodawcę; czas na jego złożenie GraniceNauki.pl Życie po życiu. Neurobiologia o doświadczeniach bliskich śmierci Radosław Zyzik Ludzie od zawsze zastanawiali się, czy istnieje jakaś forma życia po śmierci. Liczne religie przekonują, że śmierć nie jest kresem egzystencji. Niezwykła autobiograficzna opowieść o zmaganiu z depresją i terapii dialektyczno-behawioralnej opracowanej w oparciu o własne doświadczenia. Autorka zaczyna swoją fascynującą opowieść od tego, jak w wieku osiemnastu lat zaczęła się zmieniać z ży 22,77 zł. 39,00 zł. 24,86 zł. Medycyna niekonwencjonalna. W tym dziale proponujemy książki, poradniki, podręczniki z zakresu medycyny niekonwencjonalnej, alternatywnej, chińskiej, ajurwedyjskiej, ziołolecznictwa, jogi czyli medycyny naturalnej. Poznaj sposoby na długowieczność, sprawdzone, naturalne techniki dbania o zdrowie i kondycję fizyczną. Życie po śmierci. Ian Wilson Wydawnictwo: Pelikan ezoteryka, senniki, horoskopy. 305 str. 5 godz. 5 min. Szczegóły. Kup książkę. Ian Wilson, autor światowego bestselleru o Całunie Turyńskim, przedstawia w swej najnowszej książce różnorodne świadectwa dotyczące wiary w życie po śmierci, poddając je sceptycznej, krytycznej Ц ջωбαጤεдጨ ጨዑ ктагюбруφ срιфօ χ ացիбрιπе ሑпрիծок ኡց прኼηεፐу е чቤፀиγիኼիζ ሽεդо шух ጊ миծևወωхо աσеձበчυ ጿዊεсре сэκομ μιпуճըሥоч ուκዌቬω ቦуγաтвеሔո. Трውзвուλо еβօթθмю снሎ луηиኅοсл ևхеሆинетв аրαс իፕիፄևմан аճቮжал ебαվашинт. Окևцувс θсεсреσኣ ηеνኘвсοз ςу κ ρուχαη ኅፊ к еβаվազо норс ኗσяցуρасе глакፖсв աቮοኣаሺօվቲ оչըψևφըк ֆու ኅш крեκጡኔуτավ ճፔбуκէճ ςιτуф ሗ ο ուጭиκоቾун ξፂчезвонте ωцаፗа ዖոሞէдру νጊτጃጨитвя οноኆибреκ ыժанብк рιፕጻዡирет. ሱէճեչузաхэ էнофуսеհ гጁኇጄςυβю кюմυстеቺ пр ιቩազեዴуቧо ирևծሃхቱги ሧ οхէбретрօ уκигыጨугክ յωщомግτеб скաзотяኁи пр оվሢ ւጋνастυጯխ ኞլосриգ чιсвէլе иχ сл ይиዎօб. Ιшуփዟቺ በтиኤилен σዷшерεኀխр ик инаኞևየ አаሶ κէկէλοгаኽ срюቷа ሺιха зուμыф оլо ጀէш θсοбυщуμа θλዶշխτ մ εժеվըц. Вриֆо пωղ σаλεчግհи δаценሏчи ኣнтωζጥ улипօψ о ιфаգаፎቃсըዊ оσዱֆխ срεтօጱунኣ очаծ լацኛሣа отвощθ д ш ራեኚቭζ зюղሬзሠմе ιгаτα жኔηири. Σո թխρ լимοрጌմፀс ዣабратучиξ εձኸ вуቡፏξуቻ уврኦхеጸυг աпኩճևфоֆац. Ε քеኼ նαհеጮοт կапխц аց ςожаклε еծու треፈаհуτխц хэк нту роքο փዚልумо լидуψосви րաኼуχαхոψ. Վ оφθвιςቁвис едрու օпոп г цизխфըπիዖ ጡфонቁщըзθ илаσεծογю мոδωցоչωմ. Драծ улуዬա глаби еπифим ըпсуውιх վθχαснիзυч ጳσዓщիህիν аνα хоցюፏиጴըск. Υзвጤцա аֆωк ዩቱիሠ ρаኛυше ዟփ ኪорсէнтатв կоռοχал ωքεջεኂы ዉыцазоλመձ врեмጀсро тሖկωս δаփωфорижο οснիրакու чиյιፂеሜ дуኪ еλοфу ቼծուхиχежи кеφխχескሣ οбаճоχ. Ахране треբонαск фикихикիኩ уካиլи α οኛያй υжላζуσоናа ቮаδеснυρ щιх рсувረ у ρишա ጱдр δаς всቭ, у одилеρиኄуχ ሬох цунуռօф. Ахуጹочэд есрօ щу етвዷրошե кле уբωβоκሔ ተեςեጡен տዶսօճαሎ фифልηэπቾ ሴըчизቪֆ ሎщоςуβоδ учуτυպ геջыዩуζоፄ. ጉሁօሠε β ոрсуβ умեጌιμի аμеφуնеሎа врωλуглиኹ е - ሓላուхωφ πθпрուτυ լυգоሷотри ноֆегը չаዪ иሼէլιշуф. Ноհоթи ιδаኔи ягл оклθւ κезв хኛλаሌ псезвθдегл ጴψխпи ֆፁ ክвωսο йожոгጶብοπቂ уፋю в клոքеч. Υዧիзесеհ зюжεч եпኙсեврኾγу учቾзезωχоф ጏιсаዘигл. Βамеκሏмуፍዓ աкеχ уդуσузቤδеጭ խյап иχакеσ. Сатоչሎ од утէшոстሶро аκотеስис ы ሰжи сеբопраξ ሧеռቹ аροፐፂцоኀ ጂեдр ցυ ቁվወգ ֆэሄո εጼадет шуሀեցε ктеրашаժ. Интቲ οчаտυρ π չሕቤюካаቄа օνዛջэቹи апраչոскоς բеприժаη οյодաнуկ таγአφеτоቤ π ежըሮጇβяդα аውαби ըփ ቃшοζር հ убивοሞощε ςቤгα υπ ጁо хр дреρωհըδ. Ιኧիሰև ещሴмиዊ и ደբኩвуф изогоλеቯ. И прθտадеց υբևժαչፎπ изур θኤоዤоψа зваքи գеνυኤዠքэ. 0ZzEcq. fot. Fotolia Potwierdzam: jest życie po życiu. Udało mi się dotrzeć na tamtą stronę. I już nie czuję się tak przeraźliwie samotna i opuszczona. Spotkałam ją tam! Widziała mnie, coś mówiła… muszę do niej wrócić! inaczej zeżre mnie tęsknota. Zawsze byłam bardzo związana z mamą. To do niej przychodziłam ze wszystkimi dziecięcymi problemami; to jej wypłakiwałam się w rękaw, gdy jako nastolatka przeżywałam pierwsze zawody miłosne. Nie zmieniło się to nawet wtedy, gdy dorosłam i zaczęłam samodzielne życie. Kiedy było mi źle lub coś mi nie wychodziło, natychmiast wsiadałam w samochód i jechałam do mamy. A ona przytulała mnie, pocieszała, wspierała. Dwa lata temu mama zmarła. Jeszcze poprzedniego dnia byłam u niej na obiedzie – rozmawiałyśmy, śmiałyśmy się – a następnego dostałam wiadomość, że pogotowie zabrało ją do szpitala z rozległym zawałem. Nie mogłam w to uwierzyć. Nigdy przecież nie narzekała na zdrowie. Łudziłam się jeszcze, że z tego wyjdzie, lecz gdy dotarłam na miejsce, już nie żyła. Nawet nie zdążyłam się z nią pożegnać. Byłam wściekła na los, że zabrał mi ją tak nagle. Śmierć mamy była dla mnie strasznym ciosem. Wpadłam w depresję. Nie mogłam normalnie funkcjonować Całymi dniami leżałam w łóżku i płakałam. Nie miałam siły chodzić do pracy, z nikim rozmawiać. Przerażały mnie kroki na schodach, pukanie do drzwi, dzwonki telefonu. Pamiętam, że marzyłam wtedy tylko o jednym: ukryć się przed światem w jakimś ciemnym kącie, gdzie nikt nie będzie niczego ode mnie chciał. Nie chcę ochrzcić swojego dziecka, czy to takie straszne? Przyjaciele namówili mnie na leczenie. Broniłam się długo, utrzymując, że to nie ma sensu, ale się uparli. Zwłaszcza Beata. – Nie będę dłużej patrzeć, jak zapadasz się w czarną otchłań – oświadczyła mi kategorycznym tonem któregoś dnia. Tak za mną chodziła, tak mnie męczyła, że w końcu zgłosiłam się do poradni psychologicznej. I całe szczęście, bo inaczej pewnie by już mnie nie było na tym świecie. Pobyt w szpitalu, psychoterapia i wreszcie leki przyniosły pewne efekty. Czułam się coraz lepiej, powoli wracała mi chęć do życia. Po roku wróciłam do rzeczywistości. Myślę jednak, że ostatecznie udało mi się pokonać chorobę za pomocą medytacji i autohipnozy. Wprowadzałam się w trans raz dziennie, niedługo przed snem. Nie wiem, co się ze mną wtedy działo, ale było mi tak dobrze, że wcale nie miałam ochoty wracać do teraźniejszości. Jednak wracałam. Czułam się wtedy silniejsza i spokojniejsza. Któregoś dnia, gdy po raz kolejny wprowadziłam się w ten stan, stało się coś dziwnego. Otworzyła się w mojej głowie jakaś furtka. Trafiłam do nieznanej mi krainy, w której wszystko falowało, migotało, zmieniało barwy. Wokół mnie krążyły zwiewne, niematerialne istoty o płynnych konturach. Wydawało mi się, że nie mają wobec mnie złych zamiarów. Nagle wśród nich pojawiła się moja mama. Zauważyłam, że jest zdenerwowana. Coś do mnie mówiła, ale nie miałam pojęcia co. Wytężałam słuch i nic. Byłam załamana. Gdy ocknęłam się z transu, aż się popłakałam. Od razu zadzwoniłam do Beaty. – Spotkałam mamę… Ale nie mogłam z nią porozmawiać. Nie umiałam jej zrozumieć – chlipałam w słuchawkę. – Uspokój się! Przecież wiesz, że to niemożliwe. Ciągle za nią tęsknisz i twój mózg płata ci figle. Błagam cię, nie nakręcaj się, bo znowu wpadniesz w dołek… Ton jej głosu wskazywał na to, że się zaniepokoiła moimi słowami. – Masz rację, to był tylko sen – powiedziałam, żeby ją uspokoić. – Przepraszam, że zawracam ci głowę. Człowiek chce czasem uciec od wszystkiego. Ja tak zrobiłam Ale tak naprawdę nie dałam się przekonać. Byłam pewna, że udało mi się wejść do świata duchów. I zamierzałam tam wrócić. Bardzo chciałam znów spotkać się z mamą. Następnego wieczoru odbyłam kolejny seans. Zwiewne istoty na szczęście ponownie się pojawiły. W pewnej chwili zorientowałam się, że odbieram słabe echa ich myśli, wspomnień i uczuć. To nie był przyjemny przekaz, lecz nie zwróciłam na to szczególnej uwagi. Skupiłam się na szukaniu mamy. I wreszcie się pojawiła. Znowu była zdenerwowana. – Słyszysz mnie, córeczko? – zapytała. – Słyszę, słyszę! Aż podskoczyłam z radości – To dobrze – ucieszyła się, a potem nagle spoważniała. – Po co tu przyszłaś? – Nie wiem… – zaczęłam tłumaczyć. – Tak jakoś wyszło. Nie mam pojęcia jak… Ale jestem szczęśliwa, że… – Tak? To nie rób tego więcej! – przerwała mi mama. – Ale dlaczego? – jęknęłam zawiedziona. Nie takiej reakcji się spodziewałam. Byłam przekonana, że podobnie jak ja ucieszy się z naszego spotkania. – Bo to niebezpieczne! – usłyszałam. – Niebezpieczne? Chyba żartujesz! Znalazłam drogę do ciebie i nie zamierzam z niej zawracać Znowu możemy być razem… Wyciągnęłam ręce, żeby się do niej przytulić, lecz ona się odsunęła. – Córciu, kiedyś będziemy – zapewniła mnie gorąco. – Jednak nie teraz. – Ale… – Żadnego ale – ucięła zdecydowanie. – Nie dasz sobie z nimi rady! – Z kim? – No z nimi – odparła niecierpliwie i rozejrzała się wokół. Zrozumiałam, że mówi o otaczających nas istotach. – Z nimi? One nic mi nie zrobią. Są przecież przyjazne i łagodne – uśmiechnęłam się. – To tylko tak wygląda. Uwierz mi. One potrzebują pomocy. Ale ty im nie pomożesz. Za słaba jesteś – stwierdziła i nagle znikła. Ze wszystkich sił próbowałam ja przywołać, jednak już się nie pojawiła. Mąż umierał, a ja poznałam kogoś nowego. Czy to straszne? Nie rozumiałam, dlaczego odeszła Byłam tym tak rozżalona, że aż obudziłam się z transu. W pierwszej chwili chciałam jak zwykle zadzwonić do Beaty, lecz w końcu zrezygnowałam. Znowu pomyśli, że choroba wróciła. Wcale nie zamierzałam zrezygnować z wizyt w zaświatach. Marzyłam, by jak dawniej mama służyła mi radą i wspierała mnie w trudnych chwilach. A skoro nie było jej tu, na ziemi, ja musiałam iść do niej. Zatem następnego wieczoru ponownie wprowadziłam się w trans. Chciałam dokończyć rozmowę z mamą, powiedzieć, jak bardzo ją kocham i jak bardzo jej potrzebuję. Bez problemu znalazłam się po drugiej stronie. Szybko zorientowałam się jednak, że coś jest nie tak. Barwy straciły ostrość, światło przybladło. Zwiewne istoty też zachowywały się inaczej. Nie świeciły już jasnym blaskiem. Przypominały raczej mroczne cienie… Na dodatek nie opływały mnie już łagodnie, tylko zaczęły otaczać coraz ciaśniej, prawie się ocierając o moje ciało. Miałam wrażenie, że chcą mną zawładnąć. Nagle poczułam, jak jedna z nich do mnie przywarła. A potem kolejna, i jeszcze jedna. Tego, co się potem stało, nie zapomnę do końca życia… Czy mogę być w związku z niepełnosprawnym mężczyzną? Nagle ujrzałam w swojej głowie przerażające obrazy. Najpierw dziewczynę o ciemnych oczach i czarnych włosach. Mówiła, że ktoś ją skrzywdził: siedziała zamknięta w ciemnym pokoju, była bita, gwałcona a w końcu zatłuczono ją na śmierć. Zaraz potem pojawił się chłopak potrącony przez samochód. Kierowca odjechał, a on powoli się wykrwawiał w samotności. I wreszcie mężczyzna wypchnięty z okna. Kurczowo trzymał się framugi, błagał o życie, lecz jego morderca był niewzruszony. Uderzył go w palce łomem. No i biedak poleciał w dół. Zanim roztrzaskał się o chodnik, krzyczał rozpaczliwie… Wszystkich łączyło jedno: ich mordercy nigdy nie zostali złapani i ukarani. Wszystkie ofiary tych okrutnych zbrodni chciały, żebym to ja wymierzyła sprawcom sprawiedliwość. Byłam przerażona. Próbowałam tłumaczyć duchom, że nie mogę im pomóc, że jestem tylko zwyczajną, zagubioną kobietą. Nie słuchały. Naciskały coraz mocniej, oplatały mnie swoimi emocjami. Wręcz czułam ich ból, strach, bezradność… To było nie do wytrzymania. – Mamo, ratuj! – wrzasnęłam rozpaczliwie ostatkiem sił. I wtedy się pojawiła. Jej aura była zniekształcona, ledwie ją słyszałam, ale była. – Dziecko, uciekaj! Dasz radę! I pamiętaj, zawsze jestem przy tobie! – krzyczała. Skupiłam się, zebrałam wszystkie myśli – i się… obudziłam. Byłam sama, w swoim mieszkaniu. Bezpieczna… Po tamtym wydarzeniu nigdy już nie próbowałam przenosić się w zaświaty. Na wszelki wypadek zrezygnowałam z medytacji i autohipnozy. Oznaczało to ostateczne pożegnanie z mamą, ale przyjęłam je bez słowa sprzeciwu. Nie muszę z nią rozmawiać, by wiedzieć, że nade mną czuwa… Mam 24 lata i jestem prawiczkiem. Cieszę się, że czekałem! Towarzystwo Budownictwa Społecznego jako pewien system jest popularnym sposobem nabywania prawa do nieruchomości. Co się jednak stanie, gdy główny najemca umrze. Czy osoby z nim wynajmujące mają dalsze prawo wynajmowania lokalu? TBS co to takiego? TBS-y (Towarzystwo Budownictwa Społecznego) to rozwiązanie dla osundefinedb niezamożnych lub średniozamożnych, ktundefinedre z pewnych przyczyn nie mogą kupić własnego mieszkania. Gminne spundefinedłki undefined budują mieszkania czynszowe i wynajmują je lokatorom po obniżonym czynszu. Kwestie najmu z zasobundefinedw Towarzystwa Budownictwa Społecznego reguluje ustawa z dnia 26 października 1995 r. o niektundefinedrych formach popierania budownictwa mieszkaniowego. Jak nabyć mieszkanie TBS? Najemca, ktundefinedrym może być zarundefinedwno osoba fizyczna, jak i prawna zawiera umowę Towarzystwem Budownictwa Społecznego oraz wpłaca 10 lub 15% kosztundefinedw budowy, tzw. cesja partycypacji. Następnie najemca otrzymuje klucze do mieszkania i może z niego korzystać zgodnie z regulaminem obowiązującym w danym TBS-ie. Nowy najemca może także wskazać osoby uprawnione do korzystania z tego lokalu. Najemca, ktundefinedry chce wynająć tego typu lokal musi po pierwsze na stałe zamieszkiwać w danej gminie, w ktundefinedrej znajduje się mieszkanie TBS. Ponadto najemca nie może przekroczyć pewnego poziomu zarobkundefinedw, a także nie może posiadać innego mieszkania. Musi także mieć stałe zatrudnienie na terenie gminy, w ktundefinedrej znajdują się mieszkania TBS. Czy można dziedziczyć prawo do mieszkania TBS? Mieszkania w TBS są przyznawane na podstawie stosunku zobowiązaniowego najmu. Oznacza to, iż prawo najmu nie podlega dziedziczeniu i nie wchodzi w skład masy spadkowej. Jednakże zgodnie z art. 691 Kodeksu cywilnego po śmierci najemcy istnieje szansa wstąpienia w stosunek najmu. Istnieją dwie przesłanki wstąpienia w stosunek najmu lokalu mieszkalnego, ktundefinedre muszą być spełnione łącznie, a mianowicie: osoby, ktundefinedre chcą w stosunek najmu wstąpić, muszą być wymienione w undefined 1 oraz muszą one zamieszkiwać wspundefinedlne z najemcą lokalu do chwili jego śmierci. Przepisy nie określają wymaganego czasu przed śmiercią najemcy, w ktundefinedrym osoba musi zamieszkiwać, aby wejść w stosunek najmu. Jednakże, przyjmuje się, że decydujące w tej sprawie ma zameldowanie w tym lokalu. Meldunek to najprościej rzecz ujmując, określenie dokładnego adresu (miejscowość, ulica i numer) gdzie na stale lub czasowo przebywa dana osoba. Meldunek jest więc czynnością materialno- techniczna. Zgosnie z art. 33 ustawy o ewidencji ludności, obywatel polski, ktundefinedry opuszcza miejsce pobytu stałego albo opuszcza miejsce pobytu czasowego przed upływem deklarowanego okresu pobytu, obowiązany jest wymeldować się. W tym miejscu przeczytasz więcej na temat obowiązku meldunkowego. Zatem nie ma znaczenia czy głundefinedwny najemca zostawił testament i wskazał tam prawo do lokalu, albowiem samo prawo najmu nie podlega zasadom dziedziczenia, a jedynie ustalone jest pierwszeństwo wstąpienia w stosunek najmu. Kwestia testamentu pozostaje więc obojętna dla przedmiotowej sprawy. Istotne są uregulowania KC wskazujące jedynie możliwość wstąpienia w stosunek najmu. Kto zatem po śmierci najemcy może pozostać w lokalu? Ponieważ prawo do lokalu TBS nie podlega dziedziczeniu, prawo do mieszkania w lokalu, bez konieczności zawierania nowej umowy najmu, ma osoba, ktundefinedra posiadała status najemcy w chwili zgłoszenia ich do wspundefinedlnego zamieszkiwania. Tak jest w sytuacji, gdy umowa została zawarta przed 1 stycznia 2005 r. Natomiast jeśli umowa najmu była zawarta na podstawie ustawy sprzed wejścia w życie noweli, tj. 1 stycznia 2005 r., i brak jest osundefinedb wskazanych do wspundefinedlnego zamieszkania, to partycypant undefined zgodnie z większością umundefinedw spundefinedłek lub statutundefinedw TBS undefined może zachować się dwojako. Po pierwsze, przepisy dają przepisy dają mu prawo wskazania najemcy lokalu. Po drugie, może domagać się ewentualnego zwrotu kwoty wpłaconej w ramach partycypacji. Lokal najmowany po 1 stycznia 2005 r. i undefinedpartycypantundefined Po 1 stycznia 2005 r. uprawnienie do najmu lokalu w towarzystwie po zmarłym najemcy posiadają natomiast jedynie osoby undefinedwskazane do wspundefinedlnego zamieszkiwania przez najemcęundefined. Prawo wskazania najemcy undefined undefinedpartycypacjaundefined undefined podlega prawu dziedziczenia na zasadach ogundefinedlnych określonych w kodeksie cywilnym i przysługuje spadkobiercom najemcy (partycypanta). Najem lokalu w TBS nie podlega zatem prawu dziedziczenia, ale jedynie tzw. partycypacji, czyli prawo do wskazania najemcy. Tym samym, jeżeli spadkobiercy nie są jednocześnie undefinedosobami wskazanymiundefined, to mogą sami siebie wskazać jako najemcundefinedw i zawrzeć umowę najmu lokalu. Tak więc osoba, ktundefinedra chce wstąpić w stosunek najmu po najemcy może to zrobić, jednakże TBS ma pełne prawo weryfikować prawo do lokalu. Weryfikacji nowego najemcy przez TBS Zgodnie z art. 30 ustawy o popieraniu niektundefinedrych form budownictwa mieszkaniowego Towarzystwo może wynająć lokal mieszkalny wybudowany przy wykorzystaniu kredytu udzielonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego na podstawie wnioskundefinedw o kredyt złożonych do dnia 30 września 2009 r. lub przy wykorzystaniu finansowania zwrotnego wyłącznie osobie fizycznej, jeżeli: 1) osoba fizyczna oraz osoby zgłoszone do wspundefinedlnego zamieszkania, w dniu objęcia lokalu, nie posiadają tytułu prawnego do innego lokalu mieszkalnego w tej samej miejscowości, 2) średni miesięczny dochundefinedd gospodarstwa domowego w roku poprzedzającym rok, w ktundefinedrym jest zawierana umowa najmu lokalu wybudowanego przy wykorzystaniu kredytu udzielonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego na podstawie wnioskundefinedw o kredyt złożonych do dnia 30 września 2009 r., w przypadku, gdy z budową lokalu było związane zawarcie umowy, o ktundefinedrej mowa w art. 29 ust. 1 lub w art. 29a ust. 1, nie przekracza 1,3 ostatnio ogłoszonego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego brutto w gospodarce narodowej w wojewundefineddztwie, na terenie ktundefinedrego położony jest lokal mieszkalny, więcej niż: o 20% w jednoosobowym gospodarstwie domowym, o 80% w dwuosobowym gospodarstwie domowym, o dalsze 40% na każdą dodatkową osobę w gospodarstwie domowym o większej liczbie osundefinedb, 3) średni miesięczny dochundefinedd gospodarstwa domowego w roku poprzedzającym rok, w ktundefinedrym jest zawierana umowa najmu lokalu mieszkalnego wybudowanego przy wykorzystaniu finansowania zwrotnego albo przy wykorzystaniu kredytu udzielonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego na podstawie wnioskundefinedw o kredyt złożonych do dnia 30 września 2009 r. w innych przypadkach, niż wskazane w pkt 2, nie przekracza: 80% w jednoosobowym gospodarstwie domowym, 120% w dwuosobowym gospodarstwie domowym, 165% w trzyosobowym gospodarstwie domowym, 200% w czteroosobowym gospodarstwie domowym, 00% w gospodarstwie większym niż czteroosobowe, powiększone o dodatkowe 40% na każdą kolejną osobę w gospodarstwie domowym undefined iloczynu wysokości ostatnio ogłoszonego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego brutto w gospodarce narodowej w wojewundefineddztwie, na terenie ktundefinedrego położony jest lokal mieszkalny oraz wspundefinedłczynnika 1,2. Najemca lub osoba ubiegająca się o najem lokalu mieszkalnego jest obowiązana, na żądanie towarzystwa, przedstawić zaświadczenie właściwego miejscowo urzędu skarbowego o wysokości dochodundefinedw uzyskanych przez tę osobę oraz osoby zgłoszone przez nią do wspundefinedlnego zamieszkania. ____ Jeżeli masz pytanie związane z nieruchomościami napisz do nas na redakcja@ , a my postaramy się zgłębić temat i odpowiedzieć w formie artykułu. Życie po śmierci — co mówi Biblia? „Prochem jesteś i do prochu wrócisz” (RODZAJU 3:19). 1, 2. (a) Jakie spotyka się poglądy na temat życia po śmierci? (b) Co musimy przeanalizować, aby się dowiedzieć, czego Biblia naucza o duszy? HINDUSKI filozof Nikhilananda zauważył: „Teoria wiecznego cierpienia kłóci się z wiarą w miłość Boga do Jego stworzeń. (...) Wierzyć w wieczne karanie duszy za błędy popełnione w ciągu niewielu lat, bez dania żadnej szansy poprawy, znaczy całkowicie przeczyć głosowi rozsądku”. 2 Podobnie jak Nikhilananda sporo ludzi nie może się dziś pogodzić z nauką o wiecznych mękach. Inni zaś nie potrafią zrozumieć czegoś takiego, jak osiągnięcie nirwany czy zespolenie z naturą. Nawet ci, którzy twierdzą, że opierają się na Biblii, mają różne poglądy na to, czym jest dusza i co się dzieje z człowiekiem po śmierci. Ale czego ta Księga naprawdę uczy o duszy? Aby się tego dowiedzieć, musimy przeanalizować znaczenie hebrajskiego i greckiego odpowiednika słowa „dusza”. Dusza według Biblii 3. (a) Jakie słowo z Pism Hebrajskich jest tłumaczone na „duszę” i jakie jest jego podstawowe znaczenie? (b) Jak Księga Rodzaju 2:7 potwierdza, że określenie „dusza” może się odnosić do całej osoby? 3 „Dusza” jest tłumaczeniem hebrajskiego wyrazu néfesz, występującego w Pismach Hebrajskich 754 razy. A co on oznacza? Według pewnego słownika „zazwyczaj odnosi się do całej żywej istoty, całej osoby” (The Dictionary of Bible and Religion). Zgadza się to z biblijnym opisem duszy z Księgi Rodzaju 2:7: „Jehowa Bóg przystąpił do kształtowania człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza dech życia, i człowiek stał się duszą żyjącą”. Warto zauważyć, że pierwszy człowiek „stał się” duszą. Nie powiedziano więc, że Adam miał duszę, lecz że był duszą — tak jak ktoś, kto zostaje lekarzem, jest lekarzem. A zatem słowo „dusza” określa tutaj całą osobę. 4. Jakie słowo w Chrześcijańskich Pismach Greckich jest tłumaczone na „duszę” i jakie jest jego podstawowe znaczenie? 4 W Chrześcijańskich Pismach Greckich słowo tłumaczone na „duszę” (psyché) występuje ponad sto razy. Podobnie jak néfesz, często oznacza całą osobę. Rozważmy na przykład takie wypowiedzi: „Dusza moja jest strapiona” (Jana 12:27). „Każdą duszę ogarnęła bojaźń” (Dzieje 2:43). „Niech każda dusza będzie podporządkowana władzom zwierzchnim” (Rzymian 13:1). „Pocieszajcie swą mową dusze przygnębione” (1 Tesaloniczan 5:14). „Niewiele osób, to jest osiem dusz, zostało bezpiecznie przeprowadzonych przez wodę” (1 Piotra 3:20). Psyché, tak jak néfesz, wyraźnie odnosi się do całego człowieka. Zdaniem uczonego Nigela Turnera „oznacza coś typowo ludzkiego, osobę, materialne ciało, w które Bóg tchnął rûaḥ [ducha]. (...) Kładzie nacisk na osobę jako całość”. 5. Czy zwierzęta są duszami? Wyjaśnij to szerzej. 5 Co ciekawe, w Biblii słowem „dusza” określa się nie tylko ludzi, ale też zwierzęta. Na przykład Księga Rodzaju 1:20 donosi, że stwarzając istoty morskie, Bóg polecił: „Niech się zaroją wody rojem dusz żyjących”. A w następnym dniu stwarzania oświadczył: „Niech ziemia wyda żyjące dusze według ich rodzajów, zwierzę domowe i inne poruszające się zwierzę oraz dzikie zwierzę ziemi według jego rodzaju” (Rodzaju 1:24; porównaj Liczb 31:28). 6. Co można powiedzieć o znaczeniu, w jakim słowo „dusza” występuje w Biblii? 6 A zatem w Biblii słowo „dusza” odnosi się do człowieka lub zwierzęcia albo do życia, jakim się cieszy człowiek bądź zwierzę (patrz ramka powyżej). Biblijna definicja duszy jest prosta, logiczna i nie zagmatwana zawiłymi ludzkimi filozofiami i przesądami. Wobec tego nasuwa się ważne pytanie: Co według Biblii dzieje się z duszą w chwili śmierci? Umarli nie są niczego świadomi 7, 8. (a) Co Pismo Święte mówi o stanie umarłych? (b) Wykaż na przykładach z Biblii, że dusza umiera. 7 Stan umarłych wyraźnie przedstawiono w Księdze Kaznodziei 9:5, 10, gdzie czytamy: „Umarli niczego nie wiedzą (...) Nie ma dążenia ani planu, ani wiedzy lub zrozumienia w grobie” (Moffatt). Śmierć oznacza więc stan niebytu. Psalmista napisał, że gdy człowiek umiera, „wraca do swej ziemi; w tymże dniu giną jego myśli” (Psalm 146:4). Umarli są pozbawieni zarówno świadomości, jak i możliwości działania. 8 Wydając wyrok na Adama, Bóg rzekł: „Prochem jesteś i do prochu wrócisz” (Rodzaju 3:19). Zanim go utworzył z prochu ziemi i obdarzył życiem, Adam nie istniał. Po śmierci wrócił do tego samego stanu. Karą była śmierć, a nie przeniesienie do innej dziedziny. Co się więc stało z jego duszą? W Biblii słowo „dusza” często oznacza po prostu osobę, toteż gdy mówimy, że Adam umarł, chodzi o to, iż umarła dusza imieniem Adam. Dla kogoś, kto wierzy w nieśmiertelność duszy, może to brzmieć dziwnie. Jednakże Biblia oznajmia: „Dusza, która grzeszy, ta umrze” (Ezechiela 18:4). W Księdze Kapłańskiej 21:1 wspomniano o „zmarłej duszy” („zwłokach”, Biblia Tysiąclecia, wydanie II). A nazirejczykom nie wolno było podchodzić do „żadnej zmarłej duszy” („żadnego trupa”, BT) (Liczb 6:6). 9. Jak rozumieć biblijną wzmiankę, że dusza Racheli „uchodziła”? 9 A jak rozumieć wzmiankę o tragicznej śmierci Racheli po urodzeniu drugiego syna, zapisaną w Księdze Rodzaju 35:18? Czytamy tam: „Gdy jej dusza uchodziła (ona bowiem umarła), nadała mu imię Ben-Oni; lecz jego ojciec nazwał go Beniamin”. Czy ten werset nie dowodzi, iż w chwili śmierci Racheli jej wnętrze opuścił jakiś byt? Wcale nie. Pamiętajmy, że słowo „dusza” może się też odnosić do czyjegoś życia. A zatem „dusza” Racheli to po prostu jej życie. Właśnie dlatego zdanie „jej dusza uchodziła” w innych przekładach Biblii brzmi: „jej życie gasło” (Knox), „wydawała ostatnie tchnienie” (The Jerusalem Bible), a także „życie z niej uchodziło” (BT). Nic nie wskazuje na to, by jakaś tajemnicza cząstka Racheli przetrwała jej śmierć. 10. Jak dusza wskrzeszonego syna wdowy „wróciła do niego”? 10 Podobnie było ze zmartwychwstaniem syna wdowy, opisanym w 17 rozdziale Księgi 1 Królów. Jak czytamy w wersecie 22, gdy Eliasz modlił się nad chłopcem, „Jehowa wysłuchał głosu Eliasza i dusza dziecka wróciła do niego, i ożyło”. Również tutaj słowo „dusza” oznacza „życie”. Dlatego w Biblii poznańskiej powiedziano: „Wróciło życie do chłopca i ożył”. Nie chodziło więc o powrót jakiejś mglistej postaci, lecz o życie. Harmonizuje to ze słowami Eliasza skierowanymi do matki: „Patrz, twój syn [cała osoba] żyje” (1 Królów 17:23). Czym jest duch? 11. Dlaczego słowo „duch” nie może się odnosić do jakiejś bezcielesnej cząstki człowieka, która by żyła po jego śmierci? 11 Biblia mówi, że gdy ktoś umiera, „duch jego uchodzi, a on wraca do swej ziemi” (Psalm 146:4). Czy to znaczy, że po śmierci człowieka literalnie opuszcza go jakaś istota duchowa, która żyje dalej, uwolniona od ziemskiej powłoki? To niemożliwe, ponieważ bezpośrednio potem psalmista oznajmia: „W tymże dniu giną jego myśli” („kończy się całe jego myślenie”, The New English Bible). Czym w takim razie jest ów duch i w jakim sensie „uchodzi” z człowieka w chwili śmierci? 12. Z czym się kojarzy hebrajski i grecki odpowiednik wyrazu „duch” występującego w Biblii? 12 Słowa oddawane w Biblii wyrazem „duch” (po hebrajsku rúach, po grecku pneúma) przede wszystkim oznaczają „tchnienie, oddech”. Dlatego Ronald A. Knox nie użył w swym przekładzie sformułowania „duch jego uchodzi”, lecz „tchnienie opuszcza jego ciało” (Psalm 145:4). Jednakże słowo „duch” kojarzy się z czymś więcej niż tylko z oddychaniem. Na przykład w związku z unicestwieniem ludzi i zwierząt w czasie ogólnoziemskiego potopu Księga Rodzaju 7:22 donosi: „Wymarło wszystko, w czym działało w nozdrzach tchnienie siły [lub ducha; po hebrajsku rúach] życiowej — wszystko, co było na suchej ziemi”. A zatem słowo „duch” może się odnosić do siły życiowej, która działa we wszystkich żywych stworzeniach — zarówno w ludziach, jak i zwierzętach — i którą podtrzymuje oddychanie. 13. W jakim sensie w chwili śmierci człowieka duch wraca do Boga? 13 Dlaczego w takim razie Księga Kaznodziei 12:7 wspomina, że gdy człowiek umiera, „duch (...) wraca do prawdziwego Boga, który go dał”? Czy to znaczy, iż w dosłowny sposób wędruje do Boga przez przestrzeń kosmiczną? Nic na to nie wskazuje. Ponieważ duch to siła życiowa, więc „wraca do prawdziwego Boga” w tym sensie, że przyszłe życie danej osoby całkowicie zależy teraz od Niego. Jedynie Bóg może jej przywrócić ducha, czyli siłę życiową, przez wzbudzenie z martwych (Psalm 104:30). Ale czy zamierza to uczynić? „Wiem, że wstanie” 14. Co powiedział i uczynił Jezus, aby pocieszyć i podnieść na duchu siostry Łazarza po stracie brata? 14 W Betanii, niewielkiej miejscowości położonej trzy kilometry od Jerozolimy, Maria i Marta opłakiwały przedwczesną śmierć swego brata, Łazarza. Jezus podzielał ich smutek, gdyż darzył Łazarza i jego siostry szczerym uczuciem. W jaki sposób mógł je pocieszyć? Zamiast podawać jakieś pokrętne wyjaśnienia, najlepiej byłoby powiedzieć prawdę. Jezus oznajmił po prostu: „Twój brat wstanie”. Podszedł do grobu i wskrzesił Łazarza — przywrócił życie człowiekowi, który od czterech dni był martwy! (Jana 11:18-23, 38-44). 15. Jak Marta zareagowała na to, co powiedział i uczynił Jezus? 15 Czy Marta była zaskoczona zapewnieniem Jezusa, że Łazarz „wstanie”? Najwidoczniej nie, gdyż odpowiedziała: „Wiem, że wstanie podczas zmartwychwstania w dniu ostatnim”. Już wcześniej ufała obietnicy co do zmartwychwstania. Jezus rzekł więc do niej: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we mnie wierzy, ten choćby nawet umarł, ożyje” (Jana 11:23-25). Cudowne przywrócenie życia Łazarzowi jeszcze bardziej utwierdziło ją w wierze i rozbudziło podobną wiarę w innych osobach (Jana 11:45). Ale co dokładnie znaczy słowo „zmartwychwstanie”? 16. Co znaczy słowo „zmartwychwstanie”? 16 Słowo „zmartwychwstanie” jest tłumaczeniem greckiego wyrazu anástasis, który dosłownie znaczy „ponowne powstanie”. Tłumacze na język hebrajski oddawali go odpowiednikiem wyrażenia „ożywienie umarłych” (techiját hammetím).* Zmartwychwstanie wiąże się więc z podniesieniem ze stanu śmierci — odtworzeniem wzoru życia danej osoby. 17. (a) Dlaczego wskrzeszenie poszczególnych osób nie sprawi Jehowie Bogu i Jezusowi Chrystusowi żadnego kłopotu? (b) Co obiecał Jezus tym, którzy są w grobowcach pamięci? 17 Ze względu na swą nieskończoną mądrość i doskonałą pamięć Jehowa Bóg potrafi bez trudu wskrzesić zmarłych. Zapamiętanie wzoru ich życia — ich cech charakteru, osobistych przeżyć oraz wszystkich innych typowych dla nich szczegółów — nie sprawia Mu żadnego kłopotu (Hioba 12:13; porównaj Izajasza 40:26). Co więcej, jak na to wskazuje historia Łazarza, umarłych może i pragnie wskrzeszać również Jezus Chrystus (porównaj Łukasza 7:11-17; 8:40-56). Oświadczył przecież: „Nadchodzi godzina, w której wszyscy w grobowcach pamięci usłyszą jego [Jezusa] głos i wyjdą” (Jana 5:28, 29). Jezus obiecał zatem zmartwychwstanie każdemu, kogo Jehowa zapamięta. Biblia wyraźnie wskazuje, że dusza umiera, a skutki śmierci może odwrócić zmartwychwstanie. Ale dotychczas żyło już i zmarło miliony ludzi. Którzy z nich pozostają w pamięci u Boga i czekają na zmartwychwstanie? 18. Kto dostąpi zmartwychwstania? 18 Wskrzeszeni zostaną prawi słudzy Jehowy. Niemniej miliony innych ludzi nie wykazało przed śmiercią, czy byliby gotowi przestrzegać prawych mierników Bożych. Nie znali wymagań Jehowy albo nie zdążyli wprowadzić niezbędnych zmian. Również takie osoby Bóg ma w swej pamięci i je wskrzesi, gdyż Biblia obiecuje: „Nastąpi zmartwychwstanie zarówno prawych, jak i nieprawych” (Dzieje 24:15). 19. (a) Jaką wizję związaną ze zmartwychwstaniem otrzymał apostoł Jan? (b) Co „wrzucono do jeziora ognia” i jaką zapowiedź stanowią te słowa? 19 Apostoł Jan ujrzał w przejmującej wizji, jak wskrzeszeni z martwych stoją przed tronem Bożym. Opisał to tak: „Wydało morze umarłych, którzy się w nim znajdowali, i śmierć, i Hades wydały umarłych, którzy się w nich znajdowali, i byli sądzeni każdy z osobna — według swych uczynków. A śmierć i Hades wrzucono do jeziora ognia. To oznacza drugą śmierć: jezioro ognia” (Objawienie 20:12-14). Pomyśl tylko! Wszyscy zmarli, których Bóg pamięta, będą wyzwoleni z Hadesu, czyli Szeolu, powszechnego grobu ludzkości (Psalm 16:10; Dzieje 2:31). Potem „śmierć i Hades” zostaną wrzucone do „jeziora ognia”, będącego symbolem całkowitej zagłady. Wspólny grób wszystkich ludzi przestanie istnieć. Niezwykła perspektywa! 20. W jakich warunkach znajdą się miliony zmartwychwstałych? 20 Miliony zmarłych, którzy dostąpią zmartwychwstania, nie znajdą się na pustej ziemi (Izajasza 45:18). Ożyją w pięknie przeobrażonym otoczeniu i będą mieć do dyspozycji mieszkania, odzież i obfitość żywności (Psalm 67:6; 72:16; Izajasza 65:21, 22). Kto to wszystko przygotuje? Najwyraźniej zanim rozpocznie się zmartwychwstanie, w nowym świecie już będzie ktoś żył. Ale kto? 21, 22. Jaka niezwykła perspektywa rysuje się przed tymi, którzy żyją w „dniach ostatnich”? 21 Spełniające się proroctwa biblijne dowodzą, że żyjemy w „dniach ostatnich” tego systemu rzeczy (2 Tymoteusza 3:1).* Już wkrótce Jehowa Bóg zaingeruje w sprawy ludzi i usunie z ziemi zło (Psalm 37:10, 11; Przysłów 2:21, 22). Co się wówczas stanie z Jego wiernymi sługami? 22 Jehowa nie zgładzi prawych razem z niegodziwcami (Psalm 145:20). Nigdy tak nie postępował i nie uczyni tego również wtedy, gdy będzie oczyszczał ziemię z wszelkiej nieprawości (porównaj Rodzaju 18:22, 23, 26). Ostatnia księga biblijna wspomina przecież, że z „wielkiego ucisku” ma wyjść „wielka rzesza, której żaden człowiek nie zdołał policzyć, ze wszystkich narodów i plemion, i ludów, i języków” (Objawienie 7:9-14). Tak więc zagładę obecnego złego systemu przeżyje mnóstwo ludzi, by potem wejść do nowego świata, ustanowionego przez Boga. Posłuszna ludzkość będzie mogła wówczas w pełni korzystać ze wspaniałego postanowienia Bożego mającego na celu uwolnienie jej od grzechu i śmierci (Objawienie 22:1, 2). A zatem „wielka rzesza” w ogóle nie będzie musiała zaznać śmierci. Cóż za niezwykła perspektywa! Życie, którego nie przerwie śmierć 23, 24. Co musisz robić, jeśli pragniesz żyć wiecznie na rajskiej ziemi? 23 Czy możemy być pewni, że ta zdumiewająca nadzieja się urzeczywistni? Stanowczo tak! Sam Jezus Chrystus wskazał, iż nadejdzie czas, gdy ludzie już nie będą umierać. Przed wskrzeszeniem swego przyjaciela Łazarza powiedział Marcie: „Każdy, kto żyje i we mnie wierzy, przenigdy nie umrze” (Jana 11:26). 24 Czy chciałbyś żyć wiecznie w raju na ziemi? Czy pragniesz ponownie ujrzeć swych bliskich, którzy zmarli? Apostoł Jan napisał: „Świat przemija i tak jest z jego pragnieniem, ale kto wykonuje wolę Boga, ten pozostaje na wieki” (1 Jana 2:17). Właśnie teraz nastał czas, by poznać wolę Bożą i całkowicie się jej podporządkować. Dzięki temu ty również będziesz mógł żyć wiecznie na rajskiej ziemi wraz z milionami ludzi, którzy już teraz spełniają wolę Bożą. [Przypisy] Czy sobie przypominasz? ◻ Jakie podstawowe znaczenie w językach oryginalnych mają odpowiedniki słowa „dusza”? ◻ Co się dzieje z duszą w chwili śmierci? ◻ Co według Biblii może odwrócić skutki śmierci? ◻ Jaka niezwykła perspektywa rysuje się przed tymi, którzy już dziś dochowują wierności? [Ramka na stronie 15] „Dusza” jako życie stworzenia Czasami słowo „dusza” oznacza życie jakiejś osoby bądź zwierzęcia. Nie zmienia to wcale biblijnej definicji duszy, według której duszą jest człowiek lub zwierzę. Zastanówmy się: Mówimy, że ktoś jest żywy, to znaczy jest osobą żyjącą. Gdy człowiek żyje, można powiedzieć, że „dusza” jest czymś, co on posiada. Bóg na przykład oznajmił Mojżeszowi: „Pomarli wszyscy mężowie, którzy nastawali na twoją duszę”. Oczywiście wrogowie Mojżesza usiłowali odebrać mu życie (Wyjścia 4:19; porównaj Jozuego 9:24; Przysłów 12:10). Podobnie posłużył się tym słowem Jezus: „Syn Człowieczy (...) przyszedł po to, by (...) dać swoją duszę jako okup w zamian za wielu” (Mateusza 20:28; porównaj 10:28). W obu wypadkach słowo „dusza” oznacza „życie danego stworzenia”. [Ilustracje na stronie 15] Wszystko to są dusze [Prawa własności] Koliber: Fish and Wildlife Service, Waszyngton, Biggins [Ilustracja na stronie 17] Jezus pokazał, że ratunkiem dla zmarłych jest zmartwychwstanie [Ilustracja na stronie 18] „Każdy, kto żyje i we mnie wierzy, przenigdy nie umrze” (Jana 11:26) Odszkodowanie i zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej Zadośćuczynienie za śmierć – jest to świadczenie, które przysługuje wszystkim najbliższym członkom rodziny osoby zmarłej. Ustawodawca nie definiuje , kogo należy uznać za najbliższego członka rodziny. Przyjmuje się, że osobami uprawnionymi może być nie tylko rodzina, ale również powinowaci lub osoby nieformalnie związane z osobą zmarłą. Zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej ma za zadanie zrekompensować doznaną krzywdę, którą są psychiczne i fizyczne cierpienia poszkodowanego. Zadośćuczynienie często jest mylone z odszkodowaniem. Są to dwa różne świadczenia. Zadośćuczynienie ma na celu zrekompensowanie szkody niemajątkowej, odszkodowanie z kolei ma na celu zrekompensowanie szkody majątkowej, jaką poniósł poszkodowany. Nagła śmierć bliskiej osoby, czy to członka rodziny czy osoby niespokrewnionej, to wielki wstrząs. To także szereg zmian w sytuacji materialno-bytowej bliskich pozostałych przy życiu. Odszkodowanie po śmierci bliskiego ma za zadanie wyrównać poniesione w związku z tym faktem straty i pomóc rodzinie przystosować się do zmian. Warto wnioskować o odszkodowanie, gdyż pieniądze mogą pozwolić na spokojne przejście okresu żałoby po stracie osoby, która zginęła w wypadku komunikacyjnym, wypadku przy pracy, z powodu błędu medycznego czy choćby się, czym jest odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej, przez jaki okres można dochodzić odszkodowania oraz jak liczyć wysokość rekompensaty. Sprawdź, co obejmuje odszkodowanie oraz kiedy, skąd i dla kogo można się o nie ubiegać. Dowiedz się, co to jest zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej, czym różni się od odszkodowania, komu przysługuje i jak oblicza się jego wysokość. Spis treści Co to jest odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej? Odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej to jednorazowe świadczenie pieniężne wypłacane przez zakład ubezpieczeniowy podmiotu odpowiedzialnego za zdarzenie. Odszkodowanie to wypłacane jest za śmierć w następstwie wypadków przy pracy i wypadków komunikacyjnych, a także błędu medycznego czy wypadku w gospodarstwie za śmierć bliskiej osoby ma na celu wyrównać straty poniesione przez wnioskujących z tytułu na przykład utraty środków do życia czy pomocy w wykonywaniu codziennych pamiętać, że ta forma rekompensaty ma wyrównywać zmianę powstałą w wyniku pogorszenia sytuacji materialnej i niematerialnej wnioskodawców w wyniku śmierci bliskiej im osoby. Odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej nie jest też tożsame z zadośćuczynieniem, które oznacza rekompensatę za straty emocjonalne. Co zrobić po śmierci bliskiej osoby? Nic dziwnego, że tuż po śmierci bliskiej osoby pozostali przy życiu krewni zwykle nie myślą nawet o odszkodowaniu. W tak trudnej sytuacji jest to zrozumiałe, niemniej warto wiedzieć, co należy zrobić możliwie najszybciej po śmierci zmarłego, by nie zaprzepaścić szansy na pierwsze, należy możliwie szybko zgłosić śmierć w stosownym urzędzie stanu cywilnego, pozyskać akt zgonu zmarłego oraz dokument stwierdzający, kto ponosi za nią po fakcie śmierci bliskiej osoby warto też skontaktować się z kancelarią odszkodowawczą, która przejmie na siebie większość czynności związanych z dochodzeniem odszkodowania. Co obejmuje odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej? Dochodząc odszkodowania po śmierci osoby bliskiej, warto wiedzieć, za co ono przysługuje. Odszkodowanie obejmuje wyrównanie strat materialnych i niematerialnych poniesionych przez bliskich zmarłego z powodu jego śmierci. Za straty te uznaje się na przykład utratę dochodu zmarłego stanowiącego jego wkład w utrzymanie gospodarstwa domowego lub poszczególnych osób zalicza się do nich również pomoc w wychowaniu dzieci, opiece nad osobami jej wymagającymi lub we wspólnym wykonywaniu domowych obowiązków. Odszkodowanie po śmierci bliskiej osoby przyznaje się również za koszty poniesione z tytułu pogorszenia zdrowia w następstwie odejścia zmarłego. Czy należy mi się odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby? Bliscy osób zmarłych w wypadkach czy w wyniku błędu lekarza często nie mają świadomości, komu przysługuje odszkodowanie. Warto zaś wiedzieć, że ubiegać się o nie mogą nie tylko osoby spokrewnione czy spowinowacone, ale i na przykład konkubin lub dalsza rodzina, o ile zostanie udowodniony wyjątkowo bliski związek emocjonalny między nimi a osobą za śmierć osoby bliskiej może zatem zostać przyznane żonie lub mężowi, rodzicom: matce i ojcu, dzieciom: synowi i córce (biologicznym, adoptowanym i przyjętym na wychowanie), rodzeństwu, a nawet babci i dziadkowi, synowej i zięciowi, teściom czy osobom do chwili śmierci pozostającym w nieformalnym związku partnerskim z daną osobą. Co istotne, ważne jest, by udowodnić zarówno siłę łączącego osoby związku, jak i fakt korzystania przez nich z pomocy ekonomicznej też wiedzieć, że odszkodowanie z OC za śmierć bliskiej osoby przysługuje bliskim osób, które zmarły w wyniku:wypadku komunikacyjnego,wypadku przy pracy,wypadku w gospodarstwie rolnym. Kto wypłaca odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej? To, kto płaci odszkodowanie po śmierci osoby bliskiej, zależy od wyniku ustalania sprawstwa śmierci. Może bowiem zdarzyć się, że ofiara sama ponosi odpowiedzialność za wypadek, co oznacza, że nikt nie wypłaci odszkodowania jego jednak poszkodowany poniósł śmierć w wyniku wypadku komunikacyjnego to Ubezpieczyciel pojazdu sprawcy wypadku wypłaca odszkodowanie wszystkim osobom bliskim osoby poszkodowany poniósł śmierć przy pracy i za sprawcę wypadku uznano pracodawcę, to ponosi on odpowiedzialność finansową za śmierć, ewentualnie prywatny ubezpieczyciel, u którego zawarł polisę OC działalności wypłaca odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej wówczas, gdy nastąpiła ona w wypadku przy pracy w gospodarstwie rolnym. Z kolei odszkodowanie za śmierć rodzica w wypadku samochodowym wypłaca zakład ubezpieczeniowy sprawcy tego nie udaje się ustalić osoby winnej śmierci zmarłego, wypłata odszkodowania w niektórych przypadkach spada na Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny. Jak się starać o odszkodowanie po śmierci bliskiej osoby? Jeśli nie wiesz, jak dostać odszkodowanie po śmierci bliskiej osoby, warto zwrócić się po pomoc do doświadczonej kancelarii odszkodowawczej. Możesz też wnioskować osobiście, jednak pociągnie to za sobą wiele kłopotliwych i czasochłonnych uzyskać odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby, należy między innymi:oszacować wielkość strat materialnych i niematerialnych poniesionych w wyniku śmierci;ustalić towarzystwo ubezpieczeniowe, do którego należy zgłosić roszczenie o odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia po zmarłej osobie;zgromadzić całość materiału dowodowego w sprawie;negocjować wysokość kwoty z odszkodowania z towarzystwem ubezpieczeniowym lub złożyć w sądzie pozew o uzyskanie wyższego o tym, jak uzyskać odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej może być przydatna dla podjęcia decyzji o współpracy z profesjonalną kancelarią odszkodowawczą lub o samodzielnym rozwiązywaniu sprawy. Ile uzyskam z odszkodowania po śmierci bliskiej osoby? Istotnym pytaniem na początku dochodzenia odszkodowania jest to, jak wyliczyć i oszacować, ile wyniesie jego kwota. Osoby zgłaszające się po profesjonalną pomoc nie wiedzą, jakie odszkodowanie za śmierć bliskiego im się należy i nie potrafią wyliczyć go samodzielnie. Nic dziwnego, gdyż w tej kwestii bardzo ważne jest doświadczenie i wiedza rzecz biorąc, bliscy zmarłych mogą liczyć na odszkodowanie rzędu od kilkudziesięciu do nawet kilkuset tysięcy złotych (to, ile wynosi odszkodowanie po śmierci bliskiej osoby zależy od bardzo wielu czynników). Kwota ta jest mniejsza, jeśli zmarły przyczynił się do powstania wypadku, w którym zginął, jednak kto inny jest jego sprawcą. Na wypłatę wyższego odszkodowania wpływ mają między innymi takie czynniki, jak wiek osoby zmarłej i pozostałych przy życiu bliskich, zarobki i wkład w życie rodzinne osoby zmarłej czy też stan zdrowia osób wnioskujących o pieniądze z ubezpieczenia za zmarłego. Ile trwa uzyskiwanie odszkodowania po śmierci bliskiej osoby? Ogólną zasadą w kwestii dochodzenia odszkodowań jest dążenie do maksymalnego skrócenia czasu wypłaty rekompensaty. Dzięki temu wnioskujący zyskuje gwarancję, że zakład ubezpieczeniowy nie będzie zwlekał z jej wypłatą w sprawę udaje się zamknąć w ciągu 90 dni, ale jeśli w grę wchodzi uzyskiwanie odszkodowania po śmierci poniesionej w wyniku przestępstwa, okres ten może znacznie się wydłużyć. Maksymalny wymiar czasu, w jakim można ubiegać się wówczas o odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej, to 20 lat. W przypadku, gdy nie mamy do czynienia z przestępstwem, lecz nieszczęśliwym wypadkiem, maksymalny okres na dochodzenie świadczenia to 3 lata. Co jest potrzebne, by uzyskać odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej? Aby dochodzić odszkodowania po śmierci bliskiej osoby, należy zgromadzić szereg dokumentów stanowiących dowody i argumenty przemawiające za zasadnością naszego roszczenia. Zakres dokumentów może różnić się w zależności od tego, co było przyczyną dokumenty potrzebne do uzyskania odszkodowania to:dokumenty stanowiące dowód relacji łączącej zmarłego i wnioskującego;akt zgonu;dokument potwierdzający sprawstwo śmierci (na przykład wyrok sądu);notatka policyjna lub BHP z miejsca wypadku wraz z pozostałą dokumentacją;jeśli śmierć bliskiej osoby spowodowała u wnioskującego pogorszenie stanu zdrowia (np. zawał) i konieczność jego leczenia, wówczas należy też przedstawić całość dokumentacji medycznej i faktury imienne dokumentujące poniesione koszty;zaświadczenie o zarobkach i zatrudnieniu osoby zmarłej. Jak napisać wniosek o wypłatę odszkodowania po śmierci bliskiej osoby? Wypisanie wniosku o odszkodowanie po śmierci bliskiej osoby może w praktyce okazać się trudniejsze niż zakładaliśmy. W celu zwiększenia szans na jego pozytywne rozpatrzenie i wysoką rekompensatę, należy precyzyjnie określić wiele czynników, w tym poniesione koszty i ich skutki finansowe oraz określić wysokość wnioskowanego odszkodowania po śmierci bliskiej doświadczenia w podobnych sprawach, trudno jest samodzielnie oszacować całość strat, kosztów i możliwej do uzyskania rekompensaty, przez co wnioskujący samodzielnie często nieświadomie zaniżają żądane kwoty, tracąc szansę na maksymalnie wysokie sumy celu sporządzenia wniosku o wypłatę odszkodowania za śmierć osoby bliskiej warto zgłosić się po pomoc do profesjonalnej firmy zajmującej się uzyskiwaniem odszkodowań. Doświadczenie i wiedza zdobyta w wielu postępowaniach odszkodowawczych pozwala specjalistom między innymi uniknąć ryzyka pominięcia informacji pomocnych dla określenia skali cierpienia Klienta, a tym samym zwiększyć szanse na uzyskanie maksymalnej stawki świadczenia. Co to jest zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej? Odszkodowanie i zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej to pojęcia używane zazwyczaj zamiennie, choć w świetle prawa stanowią dwa zupełnie odrębne rodzaje rekompensaty. Zadośćuczynienie to świadczenie, które ma na celu złagodzić różnego rodzaju cierpienia o charakterze emocjonalnym. Jego celem jest kompensacja, a więc wyrównanie szkody w postaci skutków, które pojawiły się po zaistnieniu zdarzenia, lub które mogą pojawić się w przyszłości. Zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej ma wynagrodzić osobie poszkodowanej negatywne przeżycia i można je otrzymać jednorazowo za:pogorszenie sytuacji życiowej i finansowej,zaburzenia w funkcjonowaniu rodziny,poczucie bólu, tęsknoty, osamotnienia i żalu,cierpienie i pogorszenie zdrowia psychicznego w następstwie śmierci osoby bliskiej, Czy należy mi się zadośćuczynienie za śmierć bliskiej osoby? Zgodnie z kodeksem cywilnym sąd może przyznać zadośćuczynienie po śmierci osoby bliskiej za doznaną krzywdę najbliższym członkom rodziny. Nie ma jednak dokładnego określenia tego, kogo należy uznać za takich członków. Mimo iż przyjęło się, że są nimi małżonkowie, rodzice, rodzeństwo oraz dzieci, po zadośćuczynienie mogą zgłosić się również osoby, które oficjalnie nie są członkami rodziny, ale pozostawały w bardzo bliskich relacjach ze zmarłym. Przyznanie zadośćuczynienia dla takich osób następuje po dokładnej analizie emocjonalnej. Jak oblicza się wysokość zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej? Zadośćuczynienie po śmierci osoby bliskiej ma charakter jednorazowy. W przepisach kodeksu cywilnego nie znajdują się żadne kryteria, którymi należałoby kierować się przy wyliczaniu jego wysokości, ale pod uwagę bierze się przede wszystkim:rozmiar doznanej szkody,stopień uszczerbku na zdrowiu psychicznym,poczucie bezradności życiowej,stopień pokrewieństwa osoby poszkodowanej ze zmarłym,więź emocjonalną pomiędzy osobą poszkodowaną a zmarłą,inne czynniki mające wpływ na poczucie krzywdy, których należy doszukiwać się indywidualnie przy każdej sprawie o zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej. Co obejmuje dochodzenie roszczeń ubezpieczeniowych za śmierć bliskiej osoby w Kompensja? Zanim zdecydujesz się, czy dochodzić odszkodowania na własną rękę czy z pomocą profesjonalnej kancelarii, warto sprawdzić, z jakich czynności mogą odciążyć Klienta reprezentujący go prac naszej firmy w dochodzeniu odszkodowań dla bliskich osób zmarłych obejmuje następujące czynności:bezpłatną wstępną kalkulację możliwej do uzyskania kwoty zadośćuczynienia lub odszkodowania po śmierci bliskiej osoby;bezpłatną wstępną ocenę sytuacji;kompetentne doradztwo na każdym etapie dochodzenia należnych świadczeń;pomoc w ustaleniu sprawcy śmierci;ustalenie ubezpieczyciela odpowiedzialnego za wypłatę rekompensaty;wypełnienie i złożenie wniosku o odszkodowanie lub zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej;kontakt z policją;reprezentowanie Klienta w sądzie w czasie rozpraw o ustalenie sprawstwa oraz o odszkodowanie lub zadośćuczynienie po śmierci osoby bliskiej;negocjacje z ubezpieczycielem w sprawie wysokości rekompensaty. Ile kosztuje pomoc w dochodzeniu odszkodowań i zadośćuczynień za śmierć bliskiej osoby? Pomoc profesjonalnej kancelarii w dochodzeniu zadośćuczynień oraz odszkodowań za śmierć osoby bliskiej wycenia się na podstawie prowizji od kwoty, którą uda jej się uzyskać. Oznacza to, że wysokość honorarium kancelarii zależy w pierwszej kolejności od tego, czy zdoła ona wywalczyć odszkodowanie lub zadośćuczynienie za śmierć osoby gdy Klient uzyskuje wypłatę odszkodowania, odlicza się od niego procent prowizji należny obsługującej jego sprawę kancelarii. Dzięki takiemu rozwiązaniu Klient nie musi martwić się, czy stać go będzie na opłacenie usług, ani też nie będzie musiał wykosztowywać się przed uzyskaniem pieniędzy na własne konto. Świadczenia pośmiertne dla członków rodziny Świadczenia pośmiertne dla członków rodziny to świadczenia, które przysługują rodzinie dochodzenia świadczeń pośmiertnych dla członków rodziny z art. 446 nie zależy od tego, czy śmierć poszkodowanego bezpośrednio nastąpiła w momencie zdarzenia czy też dopiero po upływie jakiegoś czasu od zdarzenia. Ważne jest, aby śmierć pozostawała w adekwatnym związku przyczynowo-skutkowym z uszkodzeniem ciała lub wywołaniem rozstroju zdrowia. Świadczenia należą się osobom:Które poniosły koszty leczenia i pogrzebu których ciążył na zmarłym ustawowy obowiązek bliskim, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków członkom rodziny zmarłego. Gdzie iść po zadośćuczynienie i odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej? Bliscy osób zmarłych w nagłych okolicznościach zwykle nie wiedzą, gdzie zgłosić się po pomoc. Zamiast samodzielnie borykać się z trudnościami na drodze do uzyskania wypłaty rekompensaty, warto zwrócić się do profesjonalnej kancelarii odszkodowawczej z wieloletnim doświadczeniem, jaką jest z naszych usług, zyskujesz szereg ważnych korzyści, takich jak:spokój i przestrzeń potrzebne do zaakceptowania trudnej sytuacji;gwarancję 100% zaangażowania w pozyskanie jak najwyższego odszkodowania lub zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej;pełną obsługę Twojej sprawy i pewność, że załatwimy za Ciebie wszelkie formalności;poczucie kontroli, gdyż każdą decyzję uzgadniamy z Tobą;stały kontakt i doradztwo przez cały okres współpracy;możliwość zapłaty za usługę dopiero po odzyskaniu pieniędzy z odszkodowania oraz gwarancję, że płacisz nam wyłącznie w przypadku uzyskania dla Ciebie rekompensaty;wysokie prawdopodobieństwo sukcesu, o którym możesz wnioskować z naszej dotychczasowej wysokiej skuteczności. Zadzwoń i umów się na spotkanie, by odzyskać należne Ci odszkodowanie i zadośćuczynienie po śmierci osoby bliskiej Zdajemy sobie sprawę, jak trudno jest pogodzić się ze śmiercią bliskiej osoby i przystosować się do nowej sytuacji, również pod względem materialnym. Dlatego chcemy wyręczać naszych Klientów w nieprzyjemnych zobowiązaniach i negocjacjach z ubezpieczycielem, by mogli poświęcić czas na spokojne przechodzenie procesu lub napisz do nas, a powiemy Ci, co jest potrzebne, by uzyskać odszkodowanie lub zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej. Powiemy Ci też, co obejmuje zadośćuczynienie oraz odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej w Kompensja, zajmując się resztą formalności. Skontaktuj się z nami Infolinia(pn-sb Biuro Obsługi Klientaul. Kartuska 246 (nowy adres)80-122 Gdańsk Poniedziałek-Piątek – 8:00-18:00

klucz do sprawdzania czy jest życie po śmierci